Tajlandia
Królestwo Tajlandii
ราชอาณาจักรไทย
• położenie: Azja południowo-wschodnia;
• wielkość: 513 120 km2 (51 na świecie);
• ustrój: monarchia konstytucyjna;
• języki: tajski;
• stolica: Bangkok (กรุงเทพฯ);
• ludność: 67 000 000 (20 na świecie);
• waluta: bath (THB);
Tajlandia do niedawna nazywana Syjamem
Nasze wyobrażenie dżungli było raczej wypaczone. Głównie przez filmy i stare książki. Dzisiaj gdybyśmy mieli komuś, kto nigdy nie był poza Europą opisać dżunglę to, najłatwiej wyobrazić ją sobie jako gęstą puszczę, późną wiosną gdy wszytko jest zielone. Najlepiej po deszczu. W dżungli zawsze jest, albo przed, albo po deszczu. Pierwsza rzecz jaką odczuliśmy przekraczając granicę lasu to wilgotność. Nie temperatura, nie widoki, a właśnie wilgoć. W ciągu kilku minut jesteśmy mokrzy. Po kolejnych kilku koszulki można wyżymać. Czytaj dalej…
Pociąg z Chiang Mai (czyt. Siangmai, taj. เชียงใหม่) do Bangkoku jechał powoli już ponad dwie godziny. Siedzieliśmy w wagonie drugiej klasy (trzeciej na tych trasach nie ma). Wpatrywaliśmy się w milczeniu w zamknięte okna, za którymi niebyt szybko przesuwały się egzotyczne obrazy. Od dusznego i ciepłego powietrza odgradzała nas nie otwierana i nie najczystsza szyba. W oddali obserwowaliśmy zamglone wzgórza porośnięte ciemno zielonym lasem. Dżunglą. Słowo – dżungla – w uszach europejczyka brzmi bardzo egzotycznie, wręcz magicznie, niepokojąco. Jest to inna odmiana znanego nam lasu. Pewnie tutejszy mieszkaniec, gdyby znalazł się w nocy w polskim lesie, też czuł by się nieswojo. Czytaj dalej…
Tajlandia jak i inne kraje regionu zwrotnikowego, kojarzą się nam z piękną słoneczną pogodą i upałami. Jest to jednak połowa prawdy. Temperatura jest tu zawsze wysoka, a raczej bardzo wysoka. Niestety pół roku to pogoda deszczowa – monsunowa. Przed wyjazdem do Tajlandii staraliśmy się trochę poczytać o pogodzie, której się obawialiśmy, ale z perspektywy Europy trudno było ją zrozumieć. Warto jednak się do niej przygotować. Gdyby dzisiaj ktoś nas spytał czy padało powiedzieli byśmy – tak. Czy mokliśmy – raczej nie. Czytaj dalej…
Gdyby istniała Królowa Śniegu (jeśli nie istnieje) to tak jak każdy wielki władca z pewnością prócz swojej lodowej siedziby miała by pałac letni.
Mekong zawsze stanowił granicę wpływów, państw i możliwości. Golden Triangle to szczególne miejsce. Czytaj dalej…
Tajlandia to wspaniały kraj, pięknej przyrody, kultu Buddy i ciekawych ludzi. Tajowie sprawiają wrażenie jakby na wszystko mieli czas. W większości osób, z którymi ja się zatknęłam byli mili, uczynni i uśmiechnięci, choć można byłoby znaleźć wiele opinii, że ich uśmiech nie ma nic wspólnego z ich nastrojem. Życie ich wydawało by się płynie spokojnie i baz wielkiego pośpiechu jak u nas w Europie. Wszystko to przekłada się na ich jedzenie, które dokładnie oddaje charakter tych ludzi. Czytaj dalej…
Dzisiaj padł nowy rekord pobudki – trzecia rano. A pamiętajmy, że w Tajlandii jest pięć godzin do przodu i nasze organizmy jeszcze nie do końca przyzwyczaiły się do tej zmiany godzin. Już o 5:55 mieliśmy pociąg do Aranyaprathet, położonego przy granicy z Kambodżą. Główny dworzec kolejowy w Bangkoku – Lambhong, nie jest zbyt duży jak na tak duże miasto. Przestronny budynek w stylu kolonialnym. Czysty i zadbany, dość pusty. To głównie z powodu silnej ochrony przeganiającej wszystkich bezdomnych, których przed dworcem jest dość dużo. Na peronie konduktorzy ustawili dodatkowe tabliczki informacyjne, z angielskimi opisami. Dzięki czemu, nam nieznającym wywijanych literek tajskich, bardzo ułatwiło orientację. Czytaj dalej…
