Góry. Na tym jednym słowie moglibyśmy poprzestać. W nim zawiera się wszystko co najprzyjemniejsze. Góry dają nam przyjemność, spokój, satysfakcję, odpoczynek, relaks, ruch, wysiłek … To tu od lat ładujemy nasze akumulatory.

Góry kochamy od zawsze (no prawie 🙂 ). To miejsce gdzie, każdy może się sprawdzić, według swoich indywidualnych kryteriów. Tu nie ma pośpiechu, rywalizacji. Jest spokój, szybki oddech, autokontemplacja.

    Do tego piękne widoki, zapierające dech w piersiach. Cisza, spokój, medytacja, własne myśli. Góry uczą pokory, cierpliwości, regularności, wiary w siebie. Uświadamia nam, że nie zawsze musi się udać, ale to nas jeszcze bardziej motywuje do następnej próby.  Za każdym razem gdy wspinamy się na szczyt, zmęczeni i sponiewierani drogą zadajemy sobie pytanie „po co ja tam znowu lezę„, ale już na szczycie opanowuje nas duma, euforia i zapominamy o wszystkim. Po chwili w drodze na dół myślimy już gdzie kolejnym razem.

Góry uzależniają ! 🙂

Tatry

   Zawsze będą mi się kojarzyły z najwspanialszymi przygodami mojego życia. Jak powiedział kiedyś mądry człowiek „to tu się wszystko zaczęło„. To Tutaj pierwszy raz pojechałem na kolonię i z Zakopanego zobaczyłem szczyt Giewontu. Nie wchodziłem wtedy na niego, ale poczułem, że coś mnie z nim łączy. Teraz wiem jestem góralem z nizin. To tutaj pojechałem pewnie jak wielu z nas na swój pierwszy samodzielny, prawie dorosły wyjazd z kumplami. To tutaj byłem najwięcej razy nie licząc mojego miasta. To tutaj znam prawie każdy zakątek.

Dlatego zawsze wracam tu chętnie, czy to na dłuższy czy krótszy odpoczynek. Tu czuję więź z przyrodą, z tym wielkim otaczającym mnie światem. Tutaj jestem taki malutki wśród tych gór, a jednocześnie tak wielki, że mogę je zdobywać.

Jeszcze tylko gdyby nie te tłumy innych turystów, ale cóż może to też jest ich miejsce na świecie. Podzielimy się, miejsca starczy dla każdego.